Sprężone powietrze jest drugim co do wielkości i częstotliwości wykorzystania (pierwszym jest energia elektryczna) nośnikiem energii. Mimo że jest jednocześnie najdroższym ze znanych nośników, to z uwagi na szereg korzyści, jego udział stale rośnie. Do najważniejszych zalet zaliczyć należy uniwersalność zastosowania oraz dostępność surowca. Jest również przyjazne środowisku i nie stwarza problemów eksploatacyjnych. W przypadku ewentualnych awarii lub nieszczelności nie niesie zagrożeń.
Serce układu
Niewątpliwym sercem każdej instalacji sprężonego powietrza jest sprężarka. Zasadniczo jest to maszyna, której zadaniem jest podwyższenie ciśnienia gazu lub wymuszenie jego przepływu. Sprężarki są szeroko stosowane w przemyśle, transporcie, a nawet w gospodarstwie domowym. Klasyfikacji jest kilka, najczęściej stosuje się podział z uwagi na budowę, rodzaj sprężanego czynnika oraz liczbę stopni. Zdecydowanie najbardziej rozpowszechnionymi urządzeniami w zakresie wydajności powyżej 1 m3 na minutę są sprężarki śrubowe. Nie zawsze zapotrzebowanie na gaz jest stałe. Często sprężarki wyposaża się w przetwornicę częstotliwości. Wydajność takiego układu dopasowuje się wtedy płynnie do rzeczywistego zapotrzebowania na medium. Takie bezstopniowe sterowanie optymalizuje rachunek ekonomiczny przy jednoczesnym zapewnieniu stałego poziomu ciśnienia.
Medium równie ważne
Spośród wielu branż wykorzystujących instalacje sprężonego powietrza znajduje się między innymi przemysł spożywczy, w tym browary czy mleczarnie. Poczesne miejsce zajmuje szeroko pojęta technika medyczna oraz przemysł farmaceutyczny wraz z laboratoriami. Oczywistym staje się konieczność kategoryzacji wytwarzanego medium i zachowanie odpowiedniej jakości sprężonego powietrza adekwatnie do wymogów danej branży i procesu technologicznego. Klasę czystości powietrza określa norma ISO 8573-1 i zawiera informację o zawartości w produkcie trzech głównych rodzajów zanieczyszczeń. Są to:
- ciała stałe, z określonym maksymalnym stężeniem elementów w metrze sześciennym oraz maksymalną wielkością mierzoną w mikrometrach.
- woda, oznacza się tutaj tak zwany punkt rosy, czyli temperaturę (w stopniach Celsjusza), poniżej której para wodna zamienia się w wodę w danym ciśnieniu roboczym.
- olej, zanieczyszczenie olejem wyznacza się jego stężeniem w miligramach na metr sześcienny. Sprężarki bezolejowe wykluczają ten czynnik.
Sprężone powietrze może zostać zanieczyszczone w fazie dolotu do sprężarki, jak i w samej instalacji, ale również w trakcie procesu sprężania. Przekroczenie jakości, czyli granicznych parametrów dla danej klasy może być przyczyną przyspieszonego zużycia elementów infrastruktury, zwiększenia braków produkcyjnych, ograniczają dostępność urządzeń i mają negatywny wpływ na niezawodność procesów. Tym ważniejszy staje się dobór kluczowego elementu, jakim jest sprężarka. W typowych konstrukcjach śrubowych olejowych olej zapewnia uszczelnienie oraz chłodzenie elementów sprężających. W przypadku gałęzi przemysłu jak medycyna, farmaceutyka, produkcja półprzewodników, gdzie nieakceptowalna jest jakakolwiek zawartość oleju w medium, zastosowanie znajdują sprężarki bezolejowe.
Korzyści wynikające z kompaktowej konstrukcji, łagodnego, pozbawionego wibracji rozruchu oraz możliwości dostosowania wydajności do aktualnego zapotrzebowania, czynią sprężarki śrubowe bezolejowe sercem wielu instalacji sprężonego powietrza. Popularne i poszukiwane w szerokim zakres sfer użytkowania. Od przemysłu ciężkiego po medycynę i przemysł spożywczy. Szczególnie w obszarach wymagających najwyższej jakości i spełnienia wyśrubowanych norm.
źródło: bogepolska.pl – serwis sprężarek