Od kiedy pojawiły się wózki widłowe, które przeniosły na siebie transportowanie ciężkich pakunków, praca magazynierów i ładowników stała się znacznie łatwiejsza. Pierwsze wzmianki o wózkach widłowych sięgają początku XX wieku. Były to wówczas trzykołowe a potem czterokołowe małe pojazdy. Miały umocowane widły z przodu maski, na które nakładano pakunki. Przewożono różne materiały z jednego miejsca na inne, a gdy powstała potrzeba stawiania towaru na podwyższeniu, np. na górne półki w coraz wyższych halach widły otrzymały stelaż pionowy, po którym się one przesuwały. Pierwsze wózki widłowe nie miały przeciwwagi, przez co mogło dochodzić do przechylania się wózka. Nie miały też kabiny chroniącej operatora przed wypadkiem w razie zsunięcia się z wideł przewożonego ładunku wprost na kierującego tym pojazdem.
Technologia i zmiany
W miarę rozwoju przemysłu i fabryk doskonalono wózki widłowe. Ponieważ zdarzały się wypadki przeważenia pakunków nad wózkiem i pojazd przechylał się lub przewracał, wymyślono specjalne obciążenia, które nie dopuszczały do przechylenia się pojazdu podczas załadowanych wideł ciężkimi produktami. Zadbano też o bezpieczeństwo operatora i dobudowano oszkloną kabinę odporną na nacisk i uderzenia spadającego towaru podczas niefortunnego ładowania go na wysoko położoną półkę regałową w magazynie.
Widły
Nazwa pochodzi od ręcznych wideł rolniczych. W wózku widłowym są to dwa metalowe zęby zamontowane z przodu pojazdu. Dziś najczęściej są one ruchome: rozszerzają się na boki lub zbliżają do siebie, a także przesuwają się w płaszczyźnie poziomej – w górę i w dół. Doczepiane są one do dźwigni za pomocą specjalnych naczep, z czego jedne mają kształt haczyków (zaczep standardowy), inne zamkniętej obręczy (zaczep typu PIN) lub są przymocowane na stałe.
Przedłużki (nakładki) na widły
Przedłużki do wideł będą potrzebne, gdy w swojej pracy operator ma do czynienia z ładunkami o różnej wielkości. Żeby nie trzeba było za każdym razem zmieniać wideł i dostosowywać ich do gabarytów ładunków, wystarczy nałożyć na widły nakładki przedłużające. To zdecydowanie ułatwi i usprawni pracę operatorowi. Nakładki są produkowane w różnych długościach. Zwykle przedłużki są dużo lżejsze od samych wideł, dlatego ich montaż przebiega o wiele szybciej niż samych wideł. Przedłużki są lżejsze o około 75% od całych wideł do wózków widłowych.
Rodzaje przedłużek
Ze względu na wyprofilowanie przedłużek możemy podzielić je na otwarte i zamknięte. Pierwsze są puste od spodu i służą do przewożenia towarów lekkich, a drugie są pełne – trwalsze i bardziej dostosowane do ciężkich pakunków. Zaletą tych drugich jest także to, iż są odporne na zniekształcenia.
Bardzo ważne, by zwrócić uwagę, czy przedłużki mają sworznie, które zabezpieczają przed wysunięciem się z wideł. Trzeba pamiętać, że długość nakładek może być większa od samych wideł co najwyżej o 40%. Nie można stosować nakładek, jeśli widły są zniszczone lub odkształcone. Trzeba je wymienić.
Zastosowanie
Przedłużek najczęściej używa się podczas rozładunku TIR-ów bez rampy, przy przewożeniu dużych płyt gipsowych, lub meblowych, rur, dwóch palet (jedna przed drugą) itp. i nie jest to praca ciągła przy takich gabarytach towarów, tylko sporadyczna. Dzięki temu nie trzeba mieć dwóch par wideł (dłuższe i krótsze), których montaż jest zdecydowanie bardziej czasochłonny. Nakładki skracają czas montażu, są tańsze, i mają wiele praktycznych zastosowań.